Hoe je ook met ‘geen zin’ vooruitgang boekt in het halen van jouw persoonlijke doelstellingen
‘Als verrassing gaan we bootcampen vanmiddag. En iedereen doet mee.’ Ik lach en denk: ‘Serieus? Bootcamp? Ik?’ Lichte paniek. ‘Daar heb ik dus ècht géén zin in.’ Gevolgd door een andere gedachte. Die waarin ik mijzelf lekker op de bank zie met wat eten, afvragend waar ik wèl zin in heb, terwijl mijn gedachten afdwalen naar wat ik mis bij de bootcamp.
Mindfuck
Deze mindfuck herken ik ook bij millennials in mijn coachpraktijk. Zin hebben is een voorwaarde geworden om iets te gaan doen. De tijd om eerst de vraag te stellen: ‘wat wil ik zelf ècht?’, wordt ingehaald door de mogelijkheden die voor het oprapen liggen. Mogelijkheden om snel van ongemakkelijke gevoelens en gedachtes af te komen. En het brein instant een feel good-gevoel te geven.
Misleiden van je brein: Korte termijn fijn of korte termijn pijn?
Een trainer op het gebied van brein & voeding zei ooit: ‘het brein is gericht op korte termijn fijn en vermijden van korte termijn pijn.’ Mijn brein wil in dit voorbeeld zo snel mogelijk van al die ongemakkelijke gevoelens af. En geeft de voorkeur aan iets dat mij eerder een goed gevoel gaf. De veilige bank. Eten. Dat goede gevoel wordt gestimuleerd door dopamine. Dopamine is het plezierstofje in ons brein dat zorgt voor beweging, enthousiasme en actie. En wordt gevoed door doelen op de langere termijn gekoppeld aan persoonlijke waarden en wensen. Dopamine-shots krijgen we alleen óók aan de lopende band van buitenaf door social media, voeding, netflix, koffie, alcohol, sex, drugs en excessief sporten. Dat is de korte termijn fijn-beloning.
En met al die instant beloningen op de loer, is het voor millennials de uitdaging om verder te kijken dan de vraag: ‘heb ik hier wel zin in?’ Echt zinvol bezig zijn, betekent dat je je brein misleid en je de vraag naar instant beloning van jouw brein veranderd in een voldaan gevoel op een later moment.
‘Wat wil ik zelf ècht?’
Ik laat het idee van de bootcamp op mij inwerken en vraag mij af: ‘Waarvoor zou ik dit dan wel doen? Wat levert mij dit wel op?’ Wat wil ik zelf ècht?
Eigenlijk heb ik een groot verlangen om gewoon mee te doen èn ik wil graag meer spierkracht trainen. Ik merk ook op dat ik mij schaam voor hoe ik eruit zie in die outfit, voor mijn stijfheid, mijn matige prestaties op dit gebied en er overvalt een soort lichte paniek dat ik met mijn conditie dit helemaal niet ga volhouden.
De korte termijn pijn die ik te verduren heb is vooral het mentale ongemak van schaamte en gebrek aan vertrouwen. Terwijl het juist zo goed past bij mijn verlangen en voornemen meer spierkracht te trainen. (Dopamine shot #1: wow, dit is een unieke kans om te kijken of het wat voor mij is!).
Kun je dan zinvol geen zin hebben?
Ja.
In plaats van naar instant beloning te grijpen, neem je zelf de regie over jouw brein en besluit je in het vervolg bij geen zin:
1. De tijd te nemen na te gaan wat jij echt wilt, denkt en voelt. En je matcht het hier en nu aan de beloning op langere termijn. Zoals bijvoorbeeld: ‘ik wil graag meer spierkracht.’
2. Je gaat ontdekken hoe iets is, zonder je af te vragen of je er zin in hebt. En besluit daarna pas of het bij je past.*
Wil je jouw persoonlijke doelstellingen halen en een zinvolle bijdrage leveren aan de maatschappij? Misleid je brein en neem zelf weer de regie over jouw keuzes.
Heb je nou echt geen zin om hiermee aan de slag te gaan? Boek dan hier een gratis kennismakingssessie.
* waarbij het uitgangspunt altijd is dat je jezelf of anderen niet echt in gevaar brengt.
